آنکارا با آتش بازی کرد
آنچه
به عنوان نتیجه قطعی انفجارهای ترکیه مطرح است اینکه حزب حاکم با ادامه
حمایت از جریان‌های تکفیری- سلفی و یا القاعده و داعش امکان حفاظت از
تروریست‌ها در عراق و سوریه را ندارد و سرازیر شدن آنها به داخل ترکیه،
آغاز روزهای بد و خونین این کشور است که مردم ترکیه باید بهای آن را
بپردازند.
در انفجار استانبول هم از ابتدا روشن بود که یک روش و انگیزه و مدل داعشی پشت سر این سبک از آدم‌کشی است ولی مقامات دولتی بنا به مصالح حزبی و در آستانه انتخابات پارلمانی، دو حزب رقیب را متهم کردند و با اعتراف مقامات امنیتی معلوم شد که جریان تکفیری و داعشی، دست به این کشتار زده است.
سوال اول این است که آیا این پایان ماجرا است و با توجه به رخدادهای راهبردی در سوریه و آماده شدن تروریست‌ها در محورهای شمالی برای فرار به ترکیه، تکرار این حوادث خونین با 97 کشته و بیش از 180 زخمی متحمل نیست؟
تروریست‌های داعشی و القاعده نشان داده‌اند که یا در سوریه و عراق آدم‌کشی می‌کنند و یا از حامیان خود انتقام می‌گیرند. یعنی تا زمانی که حمایت از آنها در تمامی ابعاد ادامه دارد، این گروه‌های شیطانی به قتل و غارت و ویرانی در عراق و سوریه مشغولند و اگر کمترین سستی در حمایت از خود را احساس کنند، حامیان منطقه‌ای را هدف انتقام‌های خونین قرار می‌دهند. این منطق رفتاری را در حوادث چند سال قبل و اردوگاه نهرالبارد در جنوب طرابلس هم شاهد بودیم. در این اردوگاه، گروه‌های سلفی و مورد حمایت سعدحریری -که کمک‌های ماهانه از بانک مدیترانه متعلق به حریری دریافت می‌کردند- وقتی با توقف پرداخت منابع مالی روبرو شدند، به بانک حمله کردند و با کشته و زخمی شدن افراد ارتش، یک جنگ خونین را شعله‌ور کردند.
در ترکیه، مقامات حزب حاکم با امید به هدف‌های بلندپروازانه، سیاست ویرانی و قتل در سوریه را از طریق تروریست‌های تکفیری و القاعده پذیرفتند و طی 5 سال گذشته گوش خود را به تمامی نصایح مبنی بر اینکه این آتش‌افروزی و کشتار مردم، دامان شما را خواهد گرفت، بستند و مصرانه بر ادامه رویکرد خود پای فشردند. غافل از اینکه، «"هر کسی باد بکارد، طوفان درو خواهد کرد».
ترویست‌های داعش و القاعده (النصره و احرارالشام و ...) از ترکیه انتظار دارند، در مقابل حضور قدرتمند روسیه بایستد و اجازه نابود شدن تروریست‌ها را ندهند ولی نه تنها ترکیه، ناتو و آمریکا و کشورهای اصلی اروپایی هم، تمایلی برای ورود به این چالش راهبردی ندارند. لذا انفجار استانبول، یک اقدام هشداری از سوی تروریست‌هاست و مردم و تظاهرات مخالفین را هدف قرار داده تا دولت ترکیه را بیش از پیش در باتلاق سوریه و عراق وارد کنند.
تظاهرات روز دوشنبه از سوی مخالفین، با پلاکاردهای «دولت قاتل» پیام روشنی منعکس می‌کند و مردم و مخالفین در ترکیه، دولت را مسئول این خون‌ریزی دانسته و حتی برخی معتقدند، با هماهنگی دولت بوده است!!
آنچه روشن است اینکه این حادثه و تکرار و استمرار بعدی آن برای حزب حاکم در ترکیه بسیار پرهزینه خواهد بود و بر نتایج انتخابات اثرگذاری خواهد کرد و آنچه قطعی است اینکه حزب حاکم با ادامه حمایت از جریان‌های تکفیری- سلفی افراطی و یا القاعده و داعش امکان حفاظت از تروریست‌ها در عراق و سوریه را ندارد و سرازیر شدن آنها به داخل ترکیه، آغاز روزهای بد و خونین است که مردم ترکیه، بهاء و هزینه این ماجراجویی‌ها را خواهند پرداخت.