مردم ایران یا سکوت می‌کنند یا شورش!

محسن رنانی، از استادان دانشگاه و از چهره‌های نزدیک به جریان سیاسی خاص اخیراً طی صحبت‌هایی که روزنامه شرق آنرا منتشر کرده، گفته است: مسئولان کشوری نیز فاقد توانایی گفت‌وگو برای تبادل عقاید و نظرات با یکدیگر هستند و نقد چهره‌به‌چهره را تمرین نکرده‌اند و به همین علت نقدهای خود به یکدیگر را از طریق سخنرانی‌های خود اعلام می‌کنند

به گزارش افکار خبر، مردم ایران هم همین‌طورند؛ آنها یا سکوت می‌کنند یا... یعنی نقد نمی‌کنند، وقتی قدرت ندارند سکوت می‌کنند و وقتی قدرت پیدا کردند، شورش می‌کنند. به همین علت ملت ما در چند قرن اخیر هر ۳۰ سال یک‌بار یک تحول بزرگ از نوع جنگ، انقلاب، کودتا و... را تجربه کرده است.

او در بخش دیگری از صحبت‌های خود نیز اظهار کرده است: زنان ایرانی باید توانایی گفت‌وگو درباره موضوعات و معضلات مختلف پیرامون خود مانند محیط‌زیست، آلودگی، اسیدپاشی، ترافیک، انتخابات، مسائل شهری و نظایر آن را بیاموزند، این همان چیزی است که نه‌تنها زنان بلکه مردان جامعه در طول دهه‌های گذشته از آن بی‌بهره بوده‌اند.

*سوگمندانه‌تر از محتوای من‌عندی و بی‌سند این سخنان، تلاشی است که برای نشر معارف این چهره‌ها صورت می‌گیرد...

رنانی نظریات دیگری مثل «می‌توانیم در پسابرجام ترکیه دوم غرب بشویم» و «برای بهره‌مندی از پسابرجام باید درباره مجرمان ۸۸ اعلام عفو عمومی شود» را نیز اظهار کرده است.

قابل اشاره است که غیر از رنانی، کسان دیگری هم در میان چهره‌های مشهور به روشنفکری، دسته‌بندی‌های مشابهی را درباره سیکل‌های خیزش و سکوت در میان مردم ایران ارائه کرده‌اند که غلط بودن جملگی آنها اثبات شده است.

قسمت دوم اظهارات رنانی مبنی بر اینکه زنان باید در معضلات مختلف پیرامون خود مانند محیط‌زیست، آلودگی، اسیدپاشی، ترافیک، انتخابات و ... توانایی گفت‌وگو را بیاموزند نیز محل تأمل است.

جدای از اینکه این مسائل عمومی هستند و به یک قشر خاص تعلق ندارند (کما اینکه بر طبق آمار حتی در مسئله اسیدپاشی نیز مردان بیش از زنان دچار آسیب شده‌اند) می‌توان پرسید که منظور دقیق رنانی از چیزی به نام «گفتگو» چیست و چه‌کاری مثلاً درباره اسیدپاشی می‌بایست انجام می‌شده که نشده است و باید انجام آنرا آموزش دید؟!

مسئله «شورش» به انحاء دیگری هم در کلام چهره‌های جریان سیاسی خاص مورد اشاره قرار گرفته بود.

احمد پورنجاتی، در جریان درگذشت یک خواننده اظهار کرده بود: امروز نوبت نقش‌آفرینی بیشتر بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان است.

در همان قضیه، سعید حجاریان نیز گفته بود: مردم برای پاشایی به خیابان آمدند و حمایت کردند. باید برای دیگر خواسته‌ها هم فشار اجتماعی وارد کنند!

در آن روزها، یک تریبون وابسته به جریان خاص هم در همین رابطه به نقل از یک چهره کمتر شناخته شده نوشت: «این نمایش، نمایش پاشایی نبود»... «این تجمع یک تست بود»